-
1 izin
о́тпуск (м) позволе́ние (с) разреше́ние (с)* * *выпад. -zni1) разреше́ние, позволе́ниеizin istemek — проси́ть разреше́ние
izin koparmak — доби́ться разреше́ния ( от вышестоящих органов)
izin vermek — а) дава́ть разреше́ние, разреша́ть; б) освобожда́ть, увольня́ть (с работы и т. п.)
2) о́тпускizin almak — получи́ть разреше́ние / о́тпуск
izin alıp Edirnéye gitmişti — получи́в о́тпуск, он уе́хал в Эдирне́
izin kâğıdı — отпускно́е удостовере́ние
yıllık iznini kullanıyor — он испо́льзует свой годи́чный о́тпуск
См. также в других словарях:
izinname — is., esk., Ar. iẕn + Far. nāme 1) Bırakma veya çıkarma kâğıdı 2) Bir nikâhın kıyılması için kadı tarafından verilen izin kâğıdı Bir izinname çıkacak, iki imam beş on mecidiye alıp nikâh kıyacaklar. A. Gündüz … Çağatay Osmanlı Sözlük
vesikalı — sf. 1) Belgesi olan 2) Genelevde çalışmak için elinde resmî izin kâğıdı bulunan (kadın) İki elin kanda olsa gel diyor / Telgrafın / Nasıl unuturum seni ben / Vesikalı yârim. O. V. Kanık … Çağatay Osmanlı Sözlük
RUHSATNAME — f. İzin kağıdı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
RUHSATİYYE — San at veya ticaret için verilen izin kâğıdı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
İZİNNAME — f. Eskiden bir nikâhın kıyılabilmesi için kadı tarafından verilen izin kâğıdı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ŞAHADETNAME — f. Bir işin yapılmasına müsaade veren resmî izin kâğıdı. Vesika. Diploma … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
